مهربانی در کودکان

وقتی صحبت از مهربانی می شود ، شما معلم اصلی فرزندتان هستید. در اینجا نحوه ایجاد همدلی در فرزندتان به عنوان یک ویژگی و ارزش شخصیتی آورده شده است.

مانند بسیاری از موارد ، مهربانی کیفیتی است که کودکان به مرور و از طریق تمرین می آموزند. خوشبختانه ، کارهای بسیاری وجود دارد که می توانید کودک خود را ترغیب به مهربانی و همدلی کنید. (برای مبتدیان ، می توانید کتابهایی را به اشتراک بگذارید که مهربانی را تشویق می کنند.) تحقیقات نشان داده است که میل به کمک و آسایش به همان اندازه طبیعی است که به خود انسان محور یا مضر باشد. الفی کوهن ، نویسنده کتاب درخشان طبیعت بشر: نوعدوستی و همدلی در زندگی روزمره ، می گوید: “تقریباً به نظر می رسد که ما متولد شده ایم که از درد دیگران ناراحت شویم.”

چگونه همدلی رشد می کند

همدلی – توانایی درک احساسات شخص دیگر – با گذشت زمان توسعه می یابد. ممکن است یک کودک 2 ساله با ارائه پستانک یا پستانک خود سعی کند تا یک همبازی گریه کند. در حالی که او نمی تواند درک کند که چرا دوستش گریه می کند ، او زمان هایی را به یاد می آورد که احساس غم و اندوه می کرد و می داند چه چیزی او را تسکین می دهد. در 3 سالگی ، کودکان از دیگران آگاهی بیشتری دارند ، اما هنوز هم در رابطه با نحوه احساس واقعی دیگران مشکل دارند. به عنوان مثال ، آنها ممکن است خوشحال شوند که برج بلوک شخص دیگری را بشکنند و نفهمند که چرا کودکی که آن را ساخته ، اینقدر ناراحت است.

در سن 4 سالگی ، کودکان می توانند درک کنند که به کسی صدمه دیده اند و بعضی اوقات می توانند عذرخواهی کنند بدون اینکه گفته شود. آنها همچنین در مورد آسیب های کودک دیگر کاملاً همدل هستند.

تا زمانی که کودکان 5 یا 6 ساله هستند ، آنها اغلب می توانند راحت تر به اشتراک بگذارند و نوبت خود را بگیرند. و آنها قادر به بحث در مورد معنای مهربان بودن هستند و می توانند ایده هایی برای چگونگی کمک به مردم داشته باشند.

 

پیشنهادات زیر به شما کمک می کند تا مهربانی و دلسوز بودن را به فرزند خود بیاموزید.

اعتقاد داشته باشید که فرزند شما قادر به مهربانی است.

اگر با فرزند خود رفتار کنید که انگار او همیشه خوب نیست ، به زودی او به هیچ چیز خوبی نخواهد رسید.اما اگر فرض کنید که او می خواهد کمک کند و در مورد نیازهای دیگران نگران است ، او تمایل دارد تا مطابق آن انتظارات عمل کند.

عمل مثبت

آنچه می کنید و می گویید بسیار مهم است؛ بگذارید فرزندتان شما را در عمل مهربانی ، مانند رانندگی یک همسایه سالخورده به فروشگاه یا ارائه یک کلمه دلگرم کننده به یک دوست ، به شما جلب کند. بیشتر والدین این مدل سازی نقش را از روز اول شروع می کنند.

با فرزند خود با احترام رفتار کنید.

این می تواند به سادگی هشدار دادن به فرزندتان باشد که زمان بازی تقریباً تمام شده است.  وقتی می بینیم والدین ناگهان تصمیم می گیرند که زمین بازی را ترک کنند و فرزندان خود را ناگهان رها کنند زیرا وقت آن است که به خانه بروند. این یک بی احترامی بزرگ برای کودکان است. همچنین ممکن است شما از طریق تجربیات دنیای واقعی به حل و فصل موفقیت آمیز اختلاف بپردازید.

به فرزند خود آموزش تا به حالات چهره افراد توجه کند.

این اولین قدم برای یادگیری چگونگی درک دیدگاه دیگران است. وقتی تصور کنیم که جهان از دید شخص دیگری چگونه به نظر می رسد ، بیشتر می توانیم به افراد نیازمند دیگر دسترسی پیدا کنیم.

بگذارید کودک شمابداند که چگونگی رفتار با دیگران تا حد زیادی برای شما اهمیت دارد

به عنوان مثال ، یک کودک ممکن است فکر کند خنده دار است که ببیند اگر ماشین سوار شود و به یک گودال برخورد کند ، پاشیده می شود. می توانید خاطرنشان کنید: “آن خانم از آنچه اتفاق افتاده خنده ندارد. به چهره او نگاه کنید. او غمگین به نظر می رسد. لباس های او اکنون کثیف و مرطوب است.”

محبت را تصدیق کنید.

حتماً به فرزند خود نشان دهید که وقتی کسی کاری خوب انجام می دهد ، متوجه می شوید. به عنوان مثال ، اگر کسی متوقف شود تا به شما اجازه دهد از یک پارکینگ در یک چهارراه شلوغ خارج شوید ، بگویید “واقعاً خوشحالم که راننده اجازه داد از پارکینگ خارج شوم.” به همین ترتیب اگر فرزند شما به خوبی با کسی رفتار کرد ، حتماً تلاش او را تصدیق و ستایش کنید.

درک کنید که فرزند شما از تفاوت در دیگران به بازی می آید.

كودكان كوچك تفاوت هایی را در افراد مشاهده می كنند ، دقیقاً همانطور كه ​​آنها را در حیوانات و رنگ مدادها مشاهده می كنید ، بنابراین بهترین ها را فرض كنید. اگر فرزند شما چیزی ناسازگار از نظر اجتماعی می گوید ، مهم است که این نظر را با آرامش کشف کنید. ابتدا بپرسید ، “چرا این حرف را می زنید؟” سپس می توانید با توضیح کامل شرایط ، سوء تفاهم را اصلاح کنید.

نسبت به پیام هایی که فرزند شما از رسانه ها می گیرد ، حساس باشید.

کودکان به همان اندازه احتمال دارند که از اقدامات مهمی که در فیلم مشاهده می کنند ، تقلید کنند و در کتاب ها همانطور که می خوانند ، برای انجام انواع دیگر سناریوها ، تقلید کنند. از برنامه ها و فیلم هایی که کودک شما تماشا می کند آگاه باشید و در مورد آنچه می بینید در دسترس باشد. همچنین ، خواندن کتاب هایی که بر مراقبت و دلسوزی متمرکز هستند را تشویق کنید.

از ایجاد رقابت در خانواده خودداری کنید.

اگر می گویید “بیایید ببینیم چه کسی می تواند سریعترین سرعت را تمیز کند” ، خطر می کنید فرزندان خود را به عنوان رقیب انتخاب کنید. کوهن می گوید: “وقتی کودکان در تلاش برای پیروزی در هر چیزی مقابل یکدیگر قرار می گیرند ،” می آموزند که افراد دیگر موانع بالقوه موفقیت خود هستند. ” درعوض ، می توانید آنها را ترغیب به همکاری کنید تا کار را به اتمام برسانند و از آنها برای تلاش گروهی خود تمجید کنند.

به فرزند خود نشان دهید که چگونه به افراد نیازمند کمک کند.

شما می توانید کودک خود را تشویق کنید تا اسباب بازی خود را به اسباب بازی سالانه اهدا کند ، در حالی که مجموعه ای از بلوک ها را خریداری می کنید. او همچنین می تواند در تهیه کوکی برای پناهگاه به شما کمک کند و هنگام مراجعه به شخصی در بیمارستان یا خانه سالمندان به همراه شما بیاید.

 

با کودک خود صبور باشید.

مهربانی و شفقت آموخته می شود و زندگی شرایط بزرگی را حتی در بزرگسالان به وجود می آورد. پدر و مادر دوست داشتنی و الگوبرداری بسیار عالی به سمت بالا بردن یک انسان شگفت انگیز و با مدارا انجام می شود.

مطالع بیشتر :

بهانه گیری کودکان و دلایل اصلی آن